نتایج پژوهش جدید محققان دانشگاه ادیث کوان در استرالیا نشان میدهد که شیر شتر در مقایسه با شیر گاو، سرشارتر از ترکیبات زیستفعال مفید مانند پپتیدهای ضد میکروبی است که میتوانند نقش مؤثری در بهبود سلامت گوارش و کاهش خطر بیماریهای قلبی ایفا کنند.
تفاوت ترکیب شیر شتر با شیر گاو؛ مزیتها و کاربردها
به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از مطالعه منتشرشده در ژورنال Food Chemistry، شیر شتر از نظر وجود پپتیدهای فعال زیستی نسبت به شیر گاو غنیتر است. این پپتیدها با جلوگیری از رشد پاتوژنهای خاص، موجب تقویت محیط گوارشی میشوند و میتوانند با کاهش فشار خون، نقش محافظتی در برابر بیماریهای قلبی داشته باشند.
از جمله ویژگیهای مهم شیر شتر این است که فاقد آلرژن رایج موجود در شیر گاو، یعنی بتا-لاکتوگلوبولین (β-Lg)، است و میزان لاکتوز کمتری دارد. این موضوع آن را به گزینهای مناسب برای افرادی با عدم تحمل لاکتوز یا حساسیتهای لبنیاتی تبدیل میکند.

ترکیب تغذیهای مقایسهای شیر شتر و شیر گاو
در بررسی میزان مواد مغذی، شیر گاو بهطور متوسط شامل ۸۵ تا ۸۷ درصد آب، ۳.۸ تا ۵.۵ درصد چربی، ۲.۹ تا ۳.۵ درصد پروتئین و ۴.۶ درصد لاکتوز است. در مقابل، شیر شتر از ۸۷ تا ۹۰ درصد آب تشکیل شده و محتویات آن شامل ۱.۲ تا ۴.۵ درصد چربی، ۲.۱۵ تا ۴.۹ درصد پروتئین و ۳.۵ تا ۴.۵ درصد لاکتوز میشود.
شیر شتر همچنین حاوی چربی اشباعشده کمتری نسبت به شیر گاو بوده و سطح بالاتری از ویتامین C، ویتامینهای گروه B، آهن، کلسیم و پتاسیم دارد. وجود اسیدهای چرب غیر اشباع، مانند لینولئیک و چربیهای زنجیرهبلند، نیز به ارتقای سلامت قلب و مغز کمک میکند.
تأثیرات مثبت شیر شتر بر سیستم ایمنی و کنترل قند خون
مطالعات پیشین نشان دادهاند که مصرف منظم شیر شتر میتواند به کاهش سطح قند خون و افزایش حساسیت انسولین در مبتلایان به دیابت نوع ۱ و ۲ منجر شود. همچنین وجود ترکیباتی نظیر لاکتوفرین و ایمونوگلوبولینها باعث تقویت سیستم ایمنی بدن و مقابله با عوامل بیماریزا میشود.
در حال حاضر، شیر گاو بخش عمدهای از تولید جهانی شیر را تشکیل میدهد، اما شیر شتر نیز جایگاه چهارم را پس از گاومیش، بز و گوسفند داراست. با توجه به مزایای فراوان تغذیهای، شیر شتر میتواند بهعنوان جایگزین مناسبی در برنامههای تغذیهای خاص و درمانی مورد توجه قرار گیرد.