پخش قطعه «گل یاس» شادمهر عقیلی از تلویزیون، موجی از بحث و پرسش‌ها را برانگیخت

پخش ناگهانی یکی از قطعات معروف شادمهر عقیلی، خواننده شناخته‌شده موسیقی پاپ، از یک برنامه تلویزیونی در رسانه ملی، با واکنش‌های گسترده‌ای در فضای مجازی و محافل فرهنگی همراه شد. این اتفاق که پس از سال‌ها دوری این هنرمند از صداوسیما رخ می‌دهد، بار دیگر بحث‌های دیرینه درباره سیاست‌های پخش موسیقی و حضور هنرمندان خارج از کشور در تلویزیون ایران را زنده کرده است.

پخش آهنگ شادمهر عقیلی از تلویزیون ملی ایران

بازگشت غیرمنتظره شادمهر عقیلی به قاب تلویزیون ملی

ماجرا از پخش قطعه «گل یاس» با صدای شادمهر عقیلی در برنامه تلویزیونی «زمانه» که از شبکه دوم سیما روی آنتن می‌رود، آغاز شد. این ویدئو به سرعت در شبکه‌های اجتماعی دست به دست شد و کاربران را شگفت‌زده کرد. مجریان برنامه نیز در حین پخش این قطعه، واکنش‌های مثبتی از خود نشان دادند و به نظر می‌رسید که این انتخاب، عامدانه و با آگاهی صورت گرفته است.

«گل یاس» از جمله آثار ماندگار شادمهر عقیلی است که در دهه هفتاد و پیش از مهاجرت او به خارج از کشور منتشر شد و همواره طرفداران پرشماری داشته است. پخش این آهنگ، پس از دهه‌ها عدم حضور رسمی یا غیررسمی شادمهر عقیلی در رسانه ملی، بسیاری را به این گمان برد که شاید رویکرد جدیدی در قبال هنرمندان خارج‌نشین در حال شکل‌گیری است.

واکنش‌ها به پخش موسیقی شادمهر در برنامه‌های تلویزیونی: از تحسین تا نقد

همان‌طور که انتظار می‌رفت، این اقدام صداوسیما، با طیف وسیعی از واکنش‌ها روبرو شد:

<ul>

<li>تحسین و شگفتی: بسیاری از کاربران شبکه‌های اجتماعی و علاقه‌مندان به موسیقی، از این اقدام ابراز خرسندی کرده و آن را نشانه‌ای از تغییر و انعطاف در سیاست‌های فرهنگی صداوسیما دانستند. آن‌ها این رویداد را فرصتی برای آشتی میان مخاطبان و هنرمندانی قلمداد کردند که سال‌ها آثارشان از رسانه ملی پخش نشده بود.</li>

<li>پرسش و نقد: در مقابل، برخی دیگر با طرح این پرسش که چرا صداوسیما به سراغ پخش آثار هنرمندانی رفته است که در خارج از کشور فعالیت می‌کنند، این عمل را نقد کردند. این گروه معتقدند که با وجود ظرفیت‌های بالای هنرمندان داخلی، اولویت باید با حمایت و بهره‌برداری از آثار آنها باشد. همچنین، حساسیت‌هایی درباره تناسب محتوای پخش شده با اهداف و رسالت رسانه ملی مطرح شد.</li>

</ul>

این بحث‌ها نشان داد که انتخاب یک قطعه موسیقی، حتی به صورت محدود، می‌تواند ابعاد وسیعی از گفتگوی عمومی را در جامعه برانگیزد.

سیاست‌های صداوسیما؛ آیا تغییر رویکردی در راه است؟

پخش موسیقی شادمهر عقیلی از تلویزیون، بار دیگر نگاه‌ها را به سیاست‌های صداوسیما در حوزه موسیقی جلب کرده است. سال‌هاست که رسانه ملی با چالش‌هایی در زمینه انتخاب و پخش موسیقی روبرو است. از یک سو، تلاش برای حفظ ارزش‌های فرهنگی و اسلامی، و از سوی دیگر، نیاز به جذب مخاطب و تنوع‌بخشی به برنامه‌ها، همواره کشاکشی را در این زمینه ایجاد کرده است.

در گذشته، پخش آثار هنرمندانی که به خارج از کشور مهاجرت کرده‌اند، به ندرت و اغلب به صورت غیرمستقیم یا در قالب خبر و مستندهای انتقادی صورت می‌گرفت. اما این بار، پخش مستقیم و تحسین‌آمیز یک قطعه از شادمهر عقیلی در یک برنامه سرگرم‌کننده، گمانه‌زنی‌ها را درباره احتمال تغییر رویکرد صداوسیما افزایش داده است. برخی کارشناسان این اتفاق را یک "آزمون" یا "بالون هوایی" برای سنجش واکنش جامعه و نهادهای ذیربط می‌دانند تا در صورت عدم واکنش منفی شدید، مسیر برای انعطاف بیشتر در آینده هموار شود.

شادمهر عقیلی؛ نمادی از موسیقی پاپ ایران

شادمهر عقیلی، خواننده، آهنگساز و نوازنده برجسته، پیش از مهاجرت در اواخر دهه ۷۰ شمسی، یکی از پرکارترین و محبوب‌ترین هنرمندان موسیقی پاپ ایران بود. آلبوم‌هایی چون «مسافر»، «دهاتی» و «آدم‌فروش» او را به سرعت به یکی از ستاره‌های بی‌بدیل این سبک تبدیل کرد. مهارت او در نوازندگی ویولن و توانایی‌اش در ساخت ملودی‌های دلنشین، جایگاه ویژه‌ای برای او در میان مخاطبان و اهالی موسیقی فراهم آورد.

مهاجرت شادمهر عقیلی به خارج از کشور، خلا بزرگی را در موسیقی پاپ ایران ایجاد کرد و بسیاری از طرفداران او سال‌ها چشم‌انتظار شنیدن آثارش از رسانه‌های رسمی داخلی بودند. با این حال، او فعالیت هنری خود را در خارج از ایران ادامه داد و همچنان یکی از چهره‌های محبوب و پرطرفدار موسیقی فارسی‌زبان محسوب می‌شود. پخش قطعه‌ای از وی در تلویزیون، فارغ از حواشی، بار دیگر نشان داد که تاثیر و نفوذ هنرمندانی چون شادمهر عقیلی بر فرهنگ و ذائقه موسیقایی جامعه ایرانی همچنان پابرجاست.

مجله اینترنی ساتیا


مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *