پژوهشگران اعلام کردند: آب پرتقال روزانه، نقش کلیدی در تنظیم فشار خون و چربی ایفا می‌کند

تحقیقات اخیر نشان می‌دهد مصرف منظم آب پرتقال می‌تواند بیش از هزاران ژن مرتبط با فشار خون بالا، چربی خون و التهاب را تحت تأثیر قرار دهد. این یافته‌های مولکولی که در مجله معتبر Molecular Nutrition & Food Research منتشر شده‌اند، دریچه‌ای نو به سوی درک اثرات سلامتی این نوشیدنی محبوب باز می‌کنند و به اهمیت تغذیه شخصی‌سازی‌شده اشاره دارند.

آب پرتقال و سلامتی

آب پرتقال چگونه فعالیت ژن‌ها را دستخوش تغییر می‌کند؟

این مطالعه بر روی بیست فرد سالم متمرکز شد که به مدت شصت روز، روزانه پانصد میلی‌لیتر آب پرتقال مصرف کردند. نتایج حیرت‌انگیز بود: الگوی بیان ۳۷۹۰ مولکول RNA در بدن این افراد دستخوش تغییر شد. این تغییرات شامل بیش از ۱۷۰۰ ژن کدکننده پروتئین، ده‌ها میکرو RNA و RNAهای غیرکدکننده بود که نشان‌دهنده تاثیر گسترده آب پرتقال بر سیستم بیولوژیکی بدن است.

آب پرتقال و مهار التهاب و فشار خون بالا

یکی از مهم‌ترین کشفیات این پژوهش، کاهش فعالیت ژن‌های مرتبط با افزایش فشار خون، مانند NAMPT و NLRP۳ بود. همچنین، فعالیت ژن‌های التهابی نظیر IL-۱B، IL-۶ و COX-۲ به طور چشمگیری پایین آمد. این الگوی ژنتیکی، با کاهش التهاب سیستمیک و بهبود سلامت عروق خونی در ارتباط است. کاهش التهاب در بدن، به نوبه خود، می‌تواند ریسک بیماری‌های قلبی-عروقی و سایر مشکلات مرتبط با فشار خون را کاهش دهد. التهاب مزمن یکی از عوامل اصلی تصلب شرایین و بروز پرفشاری خون محسوب می‌شود.

تنظیم متابولیسم چربی با آب پرتقال

علاوه بر تاثیر بر فشار خون و التهاب، محققان تغییراتی را در مسیرهای سوخت‌وساز چربی و تنظیم وزن بدن مشاهده کردند. این تغییرات شامل ژن‌هایی بود که در فرآیندهای چربی‌سوزی، عملکرد بهینه میتوکندری (نیروگاه‌های سلولی) و تنظیم بافت چربی نقش حیاتی دارند. این یافته‌ها حاکی از آن است که آب پرتقال می‌تواند به بدن در مدیریت کارآمدتر چربی‌ها کمک کند.

پاسخ‌های متفاوت بدن به آب پرتقال: کلیدی برای تغذیه شخصی‌سازی‌شده

نکته قابل توجه دیگر این مطالعه، مشاهده پاسخ‌های ژنی متفاوت بر اساس وزن افراد بود.

افراد دارای اضافه‌وزن، تغییرات برجسته‌تری در متابولیسم چربی و ذخیره‌سازی آن نشان دادند.

افراد با وزن طبیعی، عمدتاً پاسخ‌های ضدالتهابی قوی‌تری از خود بروز دادند.

این تمایز، بر ضرورت رویکرد "تغذیه شخصی‌سازی‌شده" تأکید می‌کند؛ بدان معنا که یک رژیم غذایی واحد ممکن است برای همه افراد یکسان عمل نکند و نیازهای تغذیه‌ای باید بر اساس ویژگی‌های فردی تنظیم شوند.

راز فلاوانون‌ها در آب پرتقال: مکانیزم احتمالی اثرگذاری

دانشمندان بر این باورند که ترکیبات فعال بیولوژیکی موجود در آب پرتقال، به ویژه فلاوانون‌هایی مانند هسپریدین و نارینجنین، مسئول این تغییرات ژنتیکی هستند. فلاوانون‌ها دسته‌ای از آنتی‌اکسیدان‌های گیاهی قدرتمند هستند که در میوه‌ها و سبزیجات یافت می‌شوند. مدل‌سازی مولکولی نشان می‌دهد که این فلاوانون‌ها می‌توانند با تنظیم‌کننده‌های مهم ژنی همچون NF-κB و PPARα درگیر شوند و از این طریق مسیرهای التهابی یا چربی‌سوزی را تعدیل کنند. این تعاملات مولکولی، اساس اثرات سلامتی‌بخش آب پرتقال را تشکیل می‌دهند.

احتیاط در مصرف آب پرتقال و نیاز به تحقیقات بیشتر

با وجود نتایج امیدوارکننده، لازم است تا با احتیاط به این یافته‌ها نگریست. این مطالعه بدون گروه کنترل انجام شده و صرفاً بر تغییرات مولکولی تمرکز داشته است. بنابراین، نمی‌توان به طور قطع نتیجه گرفت که آب پرتقال به تنهایی می‌تواند منجر به بهبود شاخص‌های بالینی مانند کاهش قطعی فشار خون یا چربی خون در مقیاس وسیع شود.

مصرف آب پرتقال، به دلیل دارا بودن قند طبیعی، باید در حد اعتدال باشد، به ویژه برای افراد دیابتی یا کسانی که در تلاش برای کاهش وزن هستند.

توصیه می‌شود که برای بهره‌مندی حداکثری از فیبر و مواد مغذی، مصرف میوه کامل پرتقال را به آب پرتقال ترجیح دهید.

برای تأیید این نتایج و تعیین دوز و شرایط مصرف بهینه، پژوهش‌های گسترده‌تر و کنترل‌شده‌ای ضروری است تا فواید بالینی آب پرتقال به طور کامل اثبات شود.

مجله اینترنی ساتیا


مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *