کاهش اضطراب جدایی دانش‌آموزان در روزهای نخست مدرسه

ورود به مدرسه برای بسیاری از کودکان تجربه‌ای سرشار از هیجان و در عین حال با چالش‌های احساسی مواجه است. اضطراب جدایی، هنگامی که کودک از منبع اصلی امنیت روانی (والدین یا مربیان) دور می‌شود، با گریه، چسبیدن و حتی علائم جسمی مانند دل‌درد یا سردرد بروز می‌کند. این واکنش طبیعی، بخشی از رشد مغزی و تکامل سیستم دلبستگی است و در آغاز پیش‌دبستانی یا کلاس اول به اوج می‌رسد.

درک ریشه‌ای اضطراب جدایی

مطالعات نظریه “دلبستگی” مریم آنیسورث نشان می‌دهد که احساس امنیت در کودک، با ارتباط مداوم و پیش‌بینی‌پذیر با والدین تقویت می‌شود. وقتی کودک می‌داند والدینش حتماً بازمی‌گردند، واکنش‌های استرس‌زا کاهش می‌یابد و آرامش بیشتری کسب می‌کند. در مقابل، وعده‌های نادرست یا ترک ناگهانی فضای امن، اعتماد کودک را تضعیف کرده و اضطراب را تشدید می‌کند.

چگونه اضطراب جدایی دانش آموزم را برطرف کنم؟
چگونه اضطراب جدایی دانش آموزم را برطرف کنم؟

نقش والدین و معلمان در ایجاد حس امنیت

همکاری نزدیک خانواده و مدرسه کلید موفقیت در کاهش اضطراب جدایی است. ثبات در برنامه صبحگاهی، بازدید پیش از موعد از کلاس و آشنایی تدریجی با معلم و فضا، به کودک فرصت می‌دهد تا احساس مالکیت و تسلط بیشتری پیدا کند.

اصول طلایی برای والدین:

  • جدا شدن تدریجی: در روزهای اول در حیاط یا پشت در کلاس بنشینید تا حضور شما برای کودک ملموس باشد.
  • وعده‌های واقعی: تنها قول‌هایی بدهید که تحت هر شرایطی می‌توانید به آن عمل کنید.
  • شیء واسطه: یک اسباب‌بازی کوچک یا دست‌بند دوستی که عطر آشنا دارد همراه کودک کنید.

نکات مهم برای معلمان:

  • ایجاد «کلاس دوست‌داشتنی»: چیدمان فضا، گوشه‌ای برای صحبت کوتاه با هر کودک و آویز آثار هنری او، حس تعلق را می‌افزاید.
  • سیستم دوستیابی: هر کودک تازه‌وارد را با یک همکلاسی خوش‌برخورد جفت کنید تا تجربه اجتماعی او تسهیل شود.

با به‌کارگیری این راهکارها و حفظ آرامش ذهنی خود، می‌توانید زمینه‌ساز شروعی مثبت و پایدار برای فرزندتان باشید. احساس امنیت، همان جرقه نخست رشد اجتماعی و یادگیری موفق در مدرسه است.

مجله اینترنتی ساتیا

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *