پیتر واتکینز، فیلم‌ساز برجسته بریتانیایی و برنده اسکار برای مستند-درام ضدجنگ بازی جنگ، در سن ۹۰ سالگی در فرانسه چشم از جهان فروبست. او یکی از چهره‌های تأثیرگذار و جنجالی سینمای مستند بود که با آثار متفاوت خود مرزهای روایت سینمایی و تلویزیونی را جابه‌جا کرد.
زندگی و فعالیت‌های اولیه پیتر واتکینز
واتکینز در سال ۱۹۳۵ در نوربیتون انگلستان به دنیا آمد. پس از خدمت نظام وظیفه، وارد آکادمی سلطنتی هنرهای دراماتیک شد و خیلی زود مسیر خود را در سینمای مستند پیدا کرد. او با ساخت فیلم‌های کوتاهی همچون چهره‌های فراموش‌شده درباره قیام مجارستان، توجه بی‌بی‌سی را جلب کرد و در سال ۱۹۶۲ به این شبکه پیوست.
فیلم نبرد کالودن (۱۹۶۴) نخستین اثر مهم او بود که با سبک مستندگونه و استفاده از بازیگران غیرحرفه‌ای، تحولی در روایت تاریخی تلویزیون ایجاد کرد.
«بازی جنگ» و شهرت جهانی
واتکینز با ساخت مستند-درام بازی جنگ درباره حمله هسته‌ای به شهر کنتربری، به شهرت جهانی رسید. هرچند بی‌بی‌سی در سال ۱۹۶۵ پخش این فیلم را به دلیل «وحشتناک بودن بیش از اندازه» لغو کرد، اما این اثر در سال ۱۹۶۷ موفق به دریافت اسکار بهترین مستند شد. منتقد آمریکایی راجر ایبرت آن را «هولناک‌ترین صحنه‌های تاریخ سینما» توصیف کرد. این فیلم سرانجام در سال ۱۹۸۵، هم‌زمان با چهلمین سالگرد بمباران اتمی هیروشیما، از تلویزیون پخش شد.
آثار جنجالی و نگاه انتقادی
واتکینز همواره منتقد نظام رسانه‌ای بریتانیا بود. او پس از اختلاف با بی‌بی‌سی، به ساخت فیلم در خارج از انگلستان روی آورد. از مهم‌ترین آثار او می‌توان به این موارد اشاره کرد:
- امتیاز (۱۹۶۷): مستندی درباره یک ستاره پاپ که به ابزار تبلیغاتی حکومت بدل می‌شود.
- پارک مجازات (۱۹۷۱): روایتی از شکار مخالفان سیاسی در آمریکا در قالب بازی‌های بقا.
- ادوارد مونک: اثری چهار ساعته درباره نقاش نروژی که گاردین آن را «فیلمی با زیبایی خارق‌العاده» توصیف کرد.
پروژه‌های بلندپروازانه و آخرین اثر
واتکینز در دهه‌های بعد در اسکاندیناوی فعالیت کرد و آثاری چون آزاداندیش (درباره آگوست استریندبرگ) و مستند ۸۷۳ دقیقه‌ای سفر (۱۹۸۳–۱۹۸۷) را ساخت؛ اثری که به‌عنوان طولانی‌ترین مستند غیرتجربی جهان شناخته می‌شود. آخرین فیلم او با عنوان کومون (۲۰۰۰) به شورش کارگران پاریس در سال ۱۸۷۱ پرداخت.
میراث یک کارگردان ضدجنگ
پیتر واتکینز نه‌تنها با آثارش، بلکه با نگاه انتقادی‌اش به رسانه و سیاست، به یکی از صداهای متمایز سینمای جهان بدل شد. خانواده او در بیانیه‌ای اعلام کردند: «دنیای سینما یکی از تیزبین‌ترین و خلاق‌ترین صداهای خود را از دست داد.»
لعیا آزاده
من فارغ‌التحصیل رشته رسانه و ارتباطات هستم و از همان دوران دانشگاه به پتانسیل فضای مجازی و رسانه‌های دیجیتال برای تولید محتوا علاقه‌مند شدم. فعالیت حرفه‌ای خودم را از سال ۱۳۹۷ با مدیریت یک وبلاگ و شبکه‌های اجتماعی برای یک برند کوچک آغاز کردم. پس از کسب تجربه در زمینه تولید محتوای دیجیتال و بازاریابی، اکنون به عنوان دبیر سرویس محتوای دیجیتال در یک مجله اینترنتی شناخته‌شده فعالیت می‌کنم. تلاش من این است که با بهره‌گیری از روندهای جدید، محتوایی جذاب و تعاملی برای مخاطبان تولید کنم.